Deze website maakt gebruik van cookies. Door gebruik te blijven maken van deze website ga je akkoord met het plaatsen van cookies.
Wil je meer weten over deze cookies en hoe je de instellingen kan aanpassen - klik dan door naar ons cookiebeleid

Belgisch Instituut voor Animal Assisted Therapy


   

 Stephanie aan het woord....

  Stephanie

  "Hoe zie ik de job van een dierenbegeleider ....?"
Waarom ben ik begonnen aan een postgraduaat?
Mijn verhaal... in 2008 studeerde ik af aan de Hogeschool Gent (HoGent) als dierenverzorger (Agro- en Biotechnologie met afstudeerrichting Dierenzorg).... en dan begin je eraan, de zoektocht naar werk, sollicitaties en al snel tot de conclusie komen dat het moeilijk is om alleen met een BSc. dipoma aan de slag te gaan. Vandaar mijn zoektocht naar een gespecialiseerde opleiding. Via het internet kwam ik hier terecht. De opleiding sprak me direct aan om wille van het veelzijdige karakter. Je krijgt de mogelijkheid om met verschillende dieren te werken in zeer uiteenlopende situaties (zorg- en hulpverlening, maar ook onderwijs en dergelijke meer). Om een voorbeeld te geven, intussen zit ik in mijn tweede jaar en deze zomer heb ik meegewerkt aan de opstart van een uniek bezoekprogramma in een rust- en verzorgingstehuis. Het leuke en vernieuwende aan dit project is dat het gaat om een bezoekprogramma waarbij een dier op bezoek gaat bij zijn eigen baasje. Het feit dat een eigenaar niet meer in staat is om voor het eigen dier te zorgen, is in dit geval geen reden om een dier naar het asiel te brengen. De hond en het baasje blijven de kans krijgen om elkaar te zien (meer informatie - klik hier).

Helaas is het niet allemaal rozengeur en maneschijn. Vele dieren die in de zorgsector werken, worden niet met de zorg omringd die ze nodig hebben. Voor een dierenbegeleider in spe, zoals ik, kom zoiets zeer hard aan en is het zelfs onbegrijpelijk. Natuurlijk heb ik als dierenbegeleider --vanuit mijn kennis als BSc. Dierenzorg-- een andere visie op de verzorging van dieren dan mensen die deze opleiding niet hebben. Maar het is iets waar we toch nog te vaak mee geconfronteerd worden nl. met dieren die het in een zorgprogramma niet goed hebben. Ook worden er naar mijn mening nog te veel projecten gestart vanuit het principe dat een dier een aanvullend middel is, vaak ook omdat de verantwoordelijke vanuit een menselijk perspectief naar het project kijken en vergeten dat dieren hun eigen visie hebben op het werk waarvoor ze worden ingezet. Het is van de dieren dat we juist zouden moeten leren... en we mogen er volgens mij niet vanuit gaan dat selectie alles oplost. Indien je dat doet, zie je alt te vaak dat dieren --wanneer ze niet meer voldoen in projecten-- zonder meer vervangen worden door een jonger of gezonder exemplaar.

Nog te vaak worden dieren ook gehouden zonder dat men over de nodige kennis en de financiële middelen beschikt om het dierenwelzijn optimaal te garanderen. Dit terwijl er van een dier dat werkt in een zorg- of hulpverleningsprogramma toch meer gevraagd wordt dan een doorsnee huisdier. Het is dan ook mijn vurige wens om mee te kunnen werken als adviseur voor IAD projecten in de zorg. Door zulk advies denk ik dat zorgverstrekkers en hulpverleners samen met hun dieren meer hebben aan projecten die nu oppervlakkig blijven, omdat ze gebruik maken van dieren in plaats van dieren in te zetten voor hun sterke kwaliteiten.

Wat is mijn toekomstdroom op IAD gebied?
Vorig jaar schreef ik een opdracht over een casestudie over het inzetten van een border collie bij een persoon met een depressie. Wanneer, bijvoorbeeld bij eerder gesloten personen, de gesprekstherapie niet vlot, kan psychotherapie met assistentie van een hond volgens mij een duwtje in de positieve richting betekenen. Het kan als het ware een motivator zijn om de cliënt losser te maken, en meer op zijn gemak te stellen. Het inzetten van dieren tijdens psychotherapie is een onderwerp dat me uitermate boeit en ik hoop hier ooit een project te kunnen voor op te zetten namelijk over de meerwaarde van een dierenbegeleider binnen psychotherapie met assistentie van dieren.

Verder lijkt het me ook leuk om beginnende studenten wegwijs te mogen maken in de IAD wereld en met hun mijn ervaringen te mogen delen.

Tenslotte wil ik als dierenbegeleider een verschil maken aan de wankele toestand waarin nog te veel dieren verzeild raken. Jammer genoeg kan ik niet ieder dier opvagen. Daarom wil ik meewerken aan een vangnet die deze dieren een tweede kans en een hoopvollere toekomst biedt. Nog belangrijker is om mensen te sensibiliseren en hun attent te maken op het feit dat ook dieren in de zorg of kinderboerderijen een specifieke zorg nodig hebben om hun job goed te kunnen uitvoeren.


Terugkeren naar ervaringen van andere studenten? Klik hier














Over BIAAT
Opleidingen
Virtueel kenniscentrum
Dienstverlening
Methodicotheek
Onderzoekscentrum
Partners
Practici

1_logoBIAATdef_final.jpg Belgisch Instituut Animal Assisted Therapy - Schoolstraat 11 - 9960 Assenede
Disclaimer - Cookies - Copyright

Deze website gebruikt cookies. Cookies verbeteren de gebruikservaring en helpen deze website beter te maken.
Door de site te blijven gebruiken gaat u akkoord met ons cookiebeleid. Meer info - klik hier